The impact of host-country environment and headquarters on strategic human resource development practices at MNE subsidiaries : a survey from Turkey

Abstract

Today, the acceleration in globalization and competition has given rise to an increased emphasis for MNEs in managing their international human resource base. One of the most important concerns for MNE subsidiaries is whether they adapt their human resources practices to local context (local responsiveness or isomorphism) or their HR practices are similar to those of their parent company. MNEs operating in multiple countries face the pressure for taking the demands requested by country-specific environmental forces into consideration. The objective of this study is to examine the influence of MNE organizational factors, environmental factors, subsidiary characteristics and MNE characteristics on local responsiveness of strategic human resource development (SHRD) practices of overseas MNE subsidiaries{u2014}wholly foreign owned MNE subsidiaries {u2013} operating in Turkey. Considering the significant increase of FDI in Turkey and the potential of further exploration about pressures for global integration-local responsiveness of MNEs, the main objective is to investigate the distinct forces for global integration and local responsiveness and to explore the strength of the existing relationship. The study tests the influencing dimensions on the SHRD practices through considering Institutional, Resource Dependence and Contingency Theories. Moreover, the strength of the significantly observed relationships is also examined. The evidence presented showed that local responsiveness of strategic HR practices being management of performance appraisal, management of career planning and also recruitment and selection criteria are dependent on the forces imposed from MNE organizational factors (national origin, control orientation, and international strategy) and environmental factors (the subsidiary's dependence on the local context, relationship with local customers and competitors). In addition, moderating influences were found regarding certain categories of the sample. Finally, the study presented limitations and proposed recommendations for further studies.

Günümüzde globalizasyon ve rekabetteki ivme, çok uluslu şirketlerde (ÇUŞ) uluslararası insan kaynağının yönetiminin önemini arttırmaktadır. ÇUŞ'lerde en önemli sorunlardan biri, bu şirketlerin insan kaynakları (IK) uygulamalarının faaliyette bulundukları ülkelerde bu ülkelerin yerel koşullarına göre (izomorfizm veya eşeşdeğerlilik) ya da ÇUŞ ana merkezinin belirlemiş standart prensip ve uygulamalara göre (küresel entegrasyon ya da standardizasyon) gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğidir. ÇUŞ'ler farklı ülkelerde ticari faaliyetlerini yerine getirirken, bu ev sahibi ülkelere özgü bir takım dinamikleri dikkate almak durumundadır. Bu çalışmanın amacı, ÇUŞ'lerin Türkiye'de faaliyet gösteren şubelerinde, ana merkez bağlamındaki örgütsel faktörlerin, faaliyette bulunulan ülkedeki (Türkiye) yerel çevresel faktörlerin, Türkiye'deki şube özelliklerinin ve çok uluslu firmanın ana merkez bağlamındaki özelliklerinin stratejik IK gelişim uygulamalarının yerelleşmesi üzerindeki etkisini araştırmaktır. Yabancı yatırımların ivme kazanması ve literatürde söz konusu globalleşme-yerelleşme ikilemi konusunun araştırılmasına yönelik algılanan potansiyel dikkate alınarak, Türkiye'deki çok uluslu şirketlerin stratejik IK gelişim uygulamalarının globalleşme ya da yerelleşmelerinde etkili olan unsurlar araştırılmaktadır. Burada etkili olabileceği düşünülen unsurlar Kurumsallaşma, Kaynak Bağımlılığı ve Durumsallık Teorileri doğrultusunda geliştirilmiştir. Ayrıca anlamlı ilişki olduğu tesbit edilen bulgularda bu ilişkilerin gücü de irdelenmektedir. Bulgulardan ortaya çıkan sonuçlar şu şekilde özetlenebilir: IK gelişim uygulamalarından özellikle performans yönetimi, kariyer planlama yönetimi ve işe alım kriterlerinin yerelleşmesi ile, çok uluslu şirkete özgü örgütsel faktörler (ülke menşei, control yönelimi, uluslararası strateji) ve ev sahibi ülke olarak, Türkiye'ye özgü çevresel faktörleri (ÇUŞ'nin ev sahibi ülkeye kaynak bağımlılığı, yerel müşteri ve rakip firmalarla olan ilişkileri) arasında bağımlılık ilişkisi görülmüştür. Türkiye'deki şubeye ve ana merkeze özgü özelliklerden bazılarının ikili ilişkilerde üçüncü bir değişken olarak etkileşime neden olduğu görülmektedir. Çalışmanın sonunda araştırmanın kısıtları açıklanmış ve ileriye yönelik çalışmalara ilişkin önerilerde bulunulmuştur.