Türkiye’de Sol Popülizm örneği olarak Halkların Demokratik Partisi

Abstract

Yirminci Yüzyıl’da başlayarak Yirmi Birinci Yüzyıl’da en uç noktalara ulaşan modern olana ilişkin ön kabul ya da uygulamaların ağır eleştirisi, içtimai, ekonomik ve politik süreçler başta olmak üzere sosyal bilimler alanında kavram ve açıklamaların değişmesine sebep olmuştur. Bu bağlamda Yirminci Yüzyılın ikinci yarısından itibaren üzerinde pek çok tartışmanın devam ettiği ve buna bağlı olarak da tanımlanmasının neredeyse imkânsız bir hal aldığı popülizm kavramı sosyal bilimler alanını fazlasıyla meşgul etmektedir. Tanımının muğlaklığı bir yana; elastiki yapısı popülizmin, modern siyasi ideolojilerin neredeyse tamamının içerisinde kendisine yer bulmasına ya da farklı ideolojilerin birbirlerini suçlamada kullandığı bir pejoratif kavram halini almıştır. Sol popülizm bu örneklerden birini teşkil etmekle birlikte; Sol popülizm özellikle Ernesto Laclau ve Chantal Mouffe’un çalışmalarında daha ziyade siyaset yapmanın olumlanan bir yöntemi olarak şekillenmektedir. Bu çalışma, Avrupa ve özellikle Latin Amerika örnekleri üzerinden örneklendirilen ve tartışılan Sol Popülizm olgusunun, 12 Eylül sonrasının apolitizasyonun etkilerinin atılmaya başlaması ile birlikte hareketlenen Türk Siyasetinde, Sol Popülizm eğilimine odaklanmaktadır. 12 Eylül öncesinde sol hareket içerisinde başlayan bölünme, 12 Eylül’ün ve Sovyetler Birliği’nin yıkımının sol üzerindeki gözden düşürücü etkisi ile daha da sönükleşmiştir ya da gerek Dünya’da gerek de Türkiye’de sol hareketlerin farklı yöne evirilmesine sebep olmuştur. PKK, Türk siyasetindeki solun dönüşümünün bir göstergesi olarak kabul edilebileceği gibi, özellikle legal sol içerisinden neşet eden Kürt siyasi hareketi de bu evirilişin farklı bir yorumu olarak kabul edilebilir. Özellikle iki hareket arasındaki ilişki göz önüne alındığında ve Çözüm Süreci çerçevesinde Kürt siyasetinin temsilcisi olarak kabul edilen Halkların Demokratik Partisi’nin 2014 yılı sonrasındaki söylemlerinin, Türk Siyasetinde Sol Popülizm örneği teşkil ettiği söylenebilir. Bu bağlamda söylem analizi yöntemiyle gerçekleştirilen bu çalışma; pek çok açıdan Halkların Demokratik Partisi’nin Türkiye’deki Sol Popülizm örneğini temsil ettiğini göstermektedir.