Başa çıkma tutumları, belirsizliğe tahammülsüzlük ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişki: Covid-19 sürecine özgü bir çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, bireylerin başa çıkma tutumları, belirsizliğe tahammülsüzlükleri ve psikolojik belirtilerin ilişkisini Covid-19 süreci içerisinde incelemektir. Yöntem: Çalışmaya 370’i kadın ve 205’i erkek olmak üzere toplam 575 yetişkin katılımcı dahil edilmiş olup yaş ortalaması 32.10±11.54’tür. Araştırma kapsamında veri toplama araçları olarak sırasıyla Sosyodemografik ve Diğer Bilgi Formu, Belirsizliğe Tahammülsüzlük Ölçeği (BTÖ-12), Başa Çıkma Tutumlarını Değerlendirme Ölçeği (COPE) ve Kısa Semptom Envanteri (KSE) kullanılmıştır. Veri analizinde Bağımsız Gruplar T Testi, Tek Yönlü Anova, Pearson Korelasyon ve Basit Doğrusal Regresyon Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Örneklemin çoğunluğunu kadın (%64.3), evli olmayan (%56.2), ekonomik durumu orta düzeyde (%67.5) ve sağlık sigortası olan (%90.4) bireyler oluşturmaktadır. Katılımcıların çoğunun hane halkından biri Covid-19 tanısı almamış (%89) ya da bu nedenle yakın kaybı yaşamamıştır (%85.2); ayrıca, büyük çoğunluğu evinde kişisel alana sahip (%85.9) olup çoğunluğunun hanesinde risk grubu (%84.3), 65 yaş üzeri (%64.2) ya da kronik hastalığı olan (%71.8) kişiler bulunmamaktadır. Sonuçlarımız, belirsizliğe tahammülsüzlüğün işlevsel olmayan başa çıkma tutumlarını yordadığını; belirsizliğe tahammülsüzlük ve işlevsel olmayan başa çıkma tutumlarının ise psikolojik belirtileri yordadığını göstermektedir. Aynı zamanda bu değişkenler sosyodemografik özelliklerle ve pandemi ile ilişkili tutumlarla ilişkili bulunmuştur. Sonuç: Belirsizliğe tahammülsüzlüğü yüksek olan bireylerin işlevsel olmayan başa çıkma tutumlarına yönelme eğiliminde oldukları; Covid-19 sürecinde belirsizliğe tahammülsüzlüğü yüksek olan ve işlevsel olmayan başa çıkma tutumlarına yönelen bireylerde psikolojik belirtilerin görülme sıklığının daha fazla olduğu anlaşılmaktadır. Bireylerin duruma yönelik algıları, belirsizliğe tahammülsüzlükleri, başa çıkma tutumları ve psikolojik faktörler salgınları yönetme stratejilerinin başarısında kritik bir öneme sahiptir.

Objective: The aim of this study was to examine the relationship between coping styles, intolerance of uncertainty and psychological symptoms in Covid-19 pandemic. Method: A total of 575 adults, 370 females and 205 males were included in the study. All participants were applied a Sociodemographic and Other Information Form, the Intolerance of Uncertainty Scale (IUS-12), the COPE Inventory, and the Brief Symptom Inventory (BSI). The Independent Samples T-Test, One Way Anova Test, Pearson Correlation, and Simple Linear Regression Analysis were used in data analysis. Results: The majority of the sample consisted of females (64.3%), single (56.2%) individuals having a medium level of income (67.5%), health insurance (90.4%), and had an average of 32.10±11.54 years of age. Besides, most of the the participants did not have a diagnosis of Covid-19 in their household (89%), did not lose someone to Covid-19 (85.2%), and in the household had noone in the risk group (84.3%) or someone over 65 years old (64.2%) or with chronic diseases (71.8%), and had his/her own personal space (85.9%). Our results showed that intolerance of uncertainty predicted non-functional coping attitudes; intolerance of uncertainty and non-functional coping attitudes predicted psychological symptoms. Besides, these variables were found to be related to certain sociodemographic features of the sample as well as attitudes toward the pandemic. Conclusion: It was understood that individuals with higher intolerance of uncertainty tended to have non-functional coping attitudes; and besides psychological symptoms were more common in individuals with high intolerance of uncertainty and non functional coping attitudes during the Covid-19 pandemic. The individuals' perceptions towards the situation, intolerance of uncertainty, coping attitudes, and psychological factors all seem critical in the success of management strategies of pandemics.