Design of a high-rise reinforced concrete building according to TBDY 2018

Abstract

Due to the demand for additional livable space and lodging options for the urban population, towering structures (high-rises) are becoming more and more necessary as the world's population grows every day. For generations, people have had the need to construct big buildings. Tall structures used to be extremely difficult to construct because of a lack of seismic knowledge and computer technology. However, modern advancements in computer technology, amenities like lifts, and engineers' familiarity with earthquake movements are the main factors in the success of tall skyscraper construction. Tall structures are a problem in both industrialized and developing nations today. Engineers now employ norms and guidelines created for normal buildings for tall skyscrapers. Engineers are limited in their ability to apply easy structural solutions for tall buildings since these laws are based on the structure's strength-based design and linear elastic analysis. Engineers may choose earthquake-resistant designs and conduct more complex analyses thanks to the emergence of non-linear behavior in structural systems. Due to a lack of understanding of the non-linear behavior of buildings and the adoption of laws based on the strength that is developed under seismic threat, engineers are forced to build low-rise and mid-rise structures. According to earthquake legislation from 2007 that is largely recognized until 2019, high-rise buildings are not distinguishable from other structures and are equated with them. The Turkish Building Earthquake Regulation is published in 2019, and it analyzed high-rise buildings separately from other types of construction. High-rise structures are divided into three separate level classes under the Turkish Building Earthquake Regulation, and it has been determined to check them in accordance with that content when it comes to design issues. There are five chapters in the research. The introduction is in the first chapter, while information on earthquake-resistant design is in the second. The third chapter is mostly made up of the variables that will be used in this thesis, such the projected computation and design of high-rise structures in the Turkish Building Earthquake Regulation in 2019. The fourth chapter compares the outcomes of linear calculations with the Turkish Building Earthquake Regulation from 2007 and looks at the performance analysis and design of buildings up to 94 meters tall and 30 floors in compliance with the Turkish Building Earthquake Regulation in 2019. A list of resources and annexures follows the fifth chapter's conclusion part.

Kent nüfusunun ek yaşanabilir alan ve barınma seçeneklerine olan talebi nedeniyle, dünya nüfusunun her geçen gün artmasıyla birlikte yüksek yapılar (yüksek yapılar) giderek daha gerekli hale gelmektedir. Nesiller boyunca insanların büyük binalar inşa etme ihtiyacı olmuştur. Sismik bilgi ve bilgisayar teknolojisi eksikliği nedeniyle yüksek yapıların inşa edilmesi eskiden son derece zordu. Bununla birlikte, bilgisayar teknolojisindeki modern gelişmeler, asansörler gibi olanaklar ve mühendislerin deprem hareketlerine aşinalığı, yüksek gökdelen inşaatının başarısındaki ana faktörlerdi. Yüksek yapılar bugün hem sanayileşmiş hem de gelişmekte olan ülkelerde bir sorundur. Mühendisler artık normal binalar için yüksek gökdelenler için oluşturulan normları ve yönergeleri kullanıyor. Bu yönetmelikler, yapıların mukavemete dayalı tasarımına ve doğrusal elastik analizine dayandığından, mühendislerin yüksek binalar için basit ve anlaşılır yapısal çözümleri kullanma becerileri sınırlıdır. Yapı sistemlerinde doğrusal olmayan davranışın ortaya çıkması sayesinde mühendisler depreme dayanıklı tasarımları tercih edebilmekte ve daha karmaşık analizler yapabilmektedir. Mühendisler, yapıların doğrusal olmayan davranışlarının bilinmemesi ve sismik tehlike altında oluşan dayanıma dayalı düzenlemelerin kullanılması nedeniyle az katlı ve orta katlı yapılar inşa etmek zorunda kalmışlardır. Yüksek binalar diğer yapılardan ayırt edilmemekte ve 2007 yılından 2019 yılına kadar yaygın olarak kabul gören deprem kanunlarına göre diğer yapılarla eş tutulmaktadır. Yapıların Yüksek yapılar, Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği'nde üç ayrı kot sınıfına ayrılmaktadır ve tasarım konularında bu içeriğe göre kontrol edilmesi belirlenmiştir. Bu çalışma, betonarme perde duvar ve çerçeve sistemleri ile yapılan yüksek yapılar için lineer hesapların sonuçlarını ve dikkate alınan faktörleri incelemek amacıyla 2019 (yeni) deprem yönetmeliği ile 2007 deprem yönetmeliğini karşılaştırmaktadır. Analiz sırasında. Çalışma beş bölüme ayrılmıştır. Birinci bölümde giriş, ikinci bölümde ise deprem dayanıklı tasarım hakkında bilgiler yer almaktadır. Üçüncü bölüm çoğunlukla, 2019 yılında Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği'nde öngörülen yüksek yapıların hesaplanması ve tasarımı gibi bu tezde kullanılacak değişkenlerden oluşmaktadır. Dördüncü bölüm, 94 metre yüksekliğindeki yapıların performans analizi ve tasarımını incelemektedir. Ve 2019 Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği'ne göre 30 kat ve 2007 Türkiye Bina Deprem Yönetmeliği ile lineer hesaplamaların sonuçlarını karşılaştırmaktadır. Beşinci bölümün sonuç bölümünü kaynaklar ve ekler listesi takip etmektedir.