Factors affecting research and development (R&D) collaboration of multinational enterprises (MNEs) and their local partner firms : a case study of Turkish automotive industry

Abstract

This thesis focuses on disclosing the factors that affect the Research and Development (R&D) collaboration between Multinational Enterprises (MNEs), and their Turkish partner firms, in the automotive industry. Following the literature review and pre-test interviews with the experts from the industry a number of different factors were identified. The methodology of the research was 2Case Study3 in order to provide an in-depth exploration of the factors. There are three case studies namely: Tofaş-Fiat, Ford Otosan-Ford and Hyundai Assan-Hyundai. The primary data was collected from 40 respondents (R&D/production managers and employees) by in-depth face-to-face interviewing. Findings yield that the most important factors affecting R&D collaboration for the local companies were production, innovation & R&D capabilities and then absorptive capacity of the local companies. The most important factor affecting MNE's R&D location decisions was the main R&D policy of the MNE (criteria for possible R&D collaboration, openness to R&D collaboration and strategic goals). Another factor, competition between other R&D departments in different countries, and other R&D department's competency were found as moderate level of importance. R&D Managers of Fiat, Ford and Hyundai found the Turkish government's R&D incentives very attractive, and found that Turkey's infrastructure, socio-economic conditions and cheap but skilled labor force were appropriate for undertaking R&D collaborations. Social factors (mutual trust, level of commitment and cultural conflicts) were found to be an important influence in MNE's R&D location decisions. The findings are expected to contribute to the R&D efforts and innovativeness of the Turkish Automotive Industry.

Bu tez çalışması, Türk otomotiv endüstrisinde faaliyet göstermekte olan çokuluslu firmalar ile yerel ortaklarının araştırma ve geliştirme (Ar-Ge) işbirliğine etki eden faktörlerin bulunması üzerine odaklanmıştır. Literatür taraması ve sektör çalışanları ile yapılan ön görüşmeler sonucunda yerel firmaya ve çok uluslu firmaya ait birçok faktör belirlenmiştir. Araştırma yöntemi olarak vaka analizi metodu kullanılarak faktörlerin önem dereceleri sorgulanmıştır. Bu araştırma Tofaş-Fiat, Ford Otosan-Ford ve Hyundai Assan-Hyundai'den oluşan üç vaka analizini içermektedir. Birincil veriler, toplam 40 kişiyle (Ar-Ge/üretim müdürleri ve çalışanları) derinlemesine yüz yüze mülakat metoduyla elde edilmiştir. Bulgulardan ortaya çıkan sonuçlar şu şekilde özetlenebilir: Ar-Ge işbirliğini etkileyen en önemli faktörlerin başında yerel firmanın üretim, Ar-Ge ve yenilikçilik kabiliyetleri ve ardından özümseme kapasitesi gelmektedir. Çok uluslu firma tarafından bakılacak olursa, çok uluslu firmanın temel Ar-Ge politikasının ne olduğu ve stratejik amaçları arasında Ar-Ge'de işbirliği yapmak var olup olmadığının, Ar-Ge işbirliklerine doğrudan etkisi olduğu anlaşılmıştır. Bir diğer faktör olan, çok uluslu firmanın diğer ülkelerdeki ortaklarının izlediği Ar-Ge politikası (aralarındaki rekabet ve Ar-Ge yetkinlikleri), Türkiye'deki Ar-Ge işbirliğini orta derecede etkiler görüşü ortaya çıkmıştır. Fiat, Ford ve Hyundai'nin Ar-Ge müdürleri Türk hükümetinin Ar-Ge teşviklerini olumlu bulduklarını ve Türkiye'de Ar-Ge yapmak fikrini doğru bulduklarını belirtmişlerdir. Türkiye'nin altyapısı, sosyo-ekonomik durumu ve ucuz ama eğitimli işgücüne sahip olmasının da Ar-Ge işbirliği yapmaya uygun olduğunu belirtmişlerdir. Ayrıca Ar-Ge projelerindeki karşılıklı güven ve uyumun, tarafların taahhütlerinde bulunması, kültürel anlamda sorun yaşayıp yaşamadıkları ve kültür çatışması olup olmadığı da önemli sosyal faktörler arasında yer almıştır. Sonuçların Türk ekonomisine ve otomotiv endüstrisine bir katkı yapması umut edilmektedir.