Evli bireylerde evlilik doyumu, aldatma eğilimi ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, evli bireylerin evlilik doyumları, aldatma eğilimleri ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkilerin incelenmesidir. Yöntem: Bu araştırmanın örneklemi, 20 ve 70 yaş arasında en az bir yıldır evli olan 99 erkek ve 212 kadın bireyden olmak üzere toplamda 311 kişiden oluşmaktadır. Veriler Ağustos 2019 – Ocak 2020 tarihleri arasında, İstanbul’da yaşamını sürdüren bireylerden toplanmıştır. Araştırmada, Bilgilendirilmiş Gönüllü Olur Formunun ardından uygun örneklem yöntemine göre seçilmiş evli katılımcılara sırasıyla; Sosyodemografik Bilgi Formu, Evlilik Yaşamı Ölçeği (EYÖ), On Maddeli Kişilik Ölçeği (OMKÖ) ve Aldatma Eğilimi Ölçeği (AEÖ) uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23.0 istatistik programı kullanılmıştır. T- Testi, Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) ve Pearson Korelasyon Analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmanın sonucunda, İstanbulda yaşama süresi, çalışma durumu, eğitim durumu, evlilik sayısı ve tanı almış rahatsızlığa sahip olma gibi sosyo- demografik değişkenlerin, EYÖ, AEÖ ve OMKÖ ile aralarında anlamlı bir farklılaşma göstermezken, cinsiyet, yaş, eş yaşı, eşin doğum yeri, eşin çalışma durumu, gelir düzeyi, evlenme yaşı, evlilik süresi, eş ile yaş farkı, çocuk sahibi olma, çocuk sayısı, evlenme biçimi, evlenmeden önce tanışıklık süresi, eşle akrabalık ilişkisi, evde yaşayan kişi sayısı, eşin tanı almış rahatsızlık sahibi olması gibi değişkenlerin ölçekler ile aralarında anlamlı ilişkiler görülmüştür. Araştırmada aynı zamanda EYÖ ve AEÖ arasında negatif yönde anlamlı bir korelasyon bulunmuştur. OMKÖ ile EYÖ ve AEÖ aralarında ise arasında anlamlı bir korelasoyon saptanamamıştır. Sonuç: Özetle araştırmamızda, evlilik yaşamında sıklıkla öne çıkan kavramlar olan evlilik doyumu ve aldatma eğiliminin birbirleri ile ilişkilerine odaklanılmış, kişilik özelliklerinin ise bu değişkenler ile arasında herhangi bir ilişki olup olmadığına bakılarak sonuçlar alanyazın kapsamında tartışmaya sunulmuştur.

Goal: The aim of this study is to examine the relationships between marital satisfaction, deception tendency and personality traits in married individuals. Method: The sample of this research consist of a total of 311 people, 99 male, 212 female individuals who have been married for at least one year the ages of 20 to 70. The datas were collected from individuals who live in İstanbul between August 2019 and January 2020. In this research, after the Informed Consent Form, the Socio-demographic Information Form, Marital Life Scale (EYÖ), Ten-Item Personality Scale (OMKÖ) and Deception Tendency Scale (AEÖ) were applied respectively to the participants. SPSS 23.0 statistics program was used in the analysis of the data. T- Test, One Way Variance Analysis (ANOVA), and Pearson Correlation Analysis were used. Results: As a result of the study, socio-demographic variables such as living time in Istanbul, place of birth, working status, educational status, number of marriages and having a diagnosed illness did not differ significantly with EYÖ, AEÖ and OMKÖ, while gender, age, spouse age, spouse's employment status, income level, age of marriage, duration of marriage, age difference with spouse, having children, number of children, type of marriage, duration of acquaintance before marriage, relationship with spouse, number of people living at home, spouse diagnosed discomfort have a significant relationship between EYÖ, AEÖ and OMKÖ. In this reaearch also founded a significant negative correlation between EYÖ and AEÖ. There is no significant correlation could not found between OMKÖ with EYÖ and AEÖ. Conclusion: In summary, our research focused on the relationships between marital satisfaction and deception tendency which are frequently prominent concepts in marital life, and by looking at the personality traits on these variables, the results are presented for discussion within the scope of the literature to discuss.