Beliren yetişkinlik dönemindeki bireylerde psikolojik dayanıklılık, erteleme ve ruminatif düşünme biçimi ile somatizasyon arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı Türkiye’de yaşayan 18-30 yaş arası beliren yetişkinlik dönemindeki bireylerin psikolojik dayanıklılık, erteleme, ruminatif düşünme biçimi ile somatizasyon arasındaki ilişkinin incelemektir. Yöntem: Araştırmanın örneklemini 18-30 yaş aralığında toplam 403 kişi (Kadın=308, Erkek=91) oluşturmaktadır. Veriler uygun örnekleme yöntemi kullanılarak çevrimiçi anket yoluyla toplanmıştır. Katılımcılara sırasıyla, Bilgilendirilmiş Onam Formu, Sosyodemografik Bilgi Formu, Psikolojik Dayanıklılık Ölçeği (PDÖ), A Erteleme Ölçeği-15, Ruminatif Düşünce Biçimi Ölçeği (RDBÖ), Hasta Sağlık Anketi (HSA) Somatik Semptom Alt Ölçeği (HSA-15) uygulanmıştır. Araştırmada elde veriler SPSS 25.0 programı ile analiz edilmiştir. Bulgular: Çalışma sonucunda psikolojik dayanıklılık düzeyinin somatizasyon düzeyi üzerinde negatif yönde, erteleme düzeyinin somatizasyon düzeyi üzerinde pozitif yönde, ruminatif düşünce biçimininin somatizasyon üzerinde pozitif yönde yordayıcı etkisi bulunmuştur. Çoklu regresyon analizi sonucunda psikolojik dayanıklılık ve ruminatif düşünme biçiminin somatizasyonun yordayıcıları olduğu, ertelemenin ise somatizasyonu yordamadığı saptanmıştır. Process Makro v4.2 Model 4 ile yapılan aracılık analizi sonucunda ruminatif düşünme biçiminin psikolojik dayanıklılık ve somatizasyon arasındaki ilişkide aracı rolünün olduğu görülmüştür. Ertelemenin ise psikolojik dayanıklılık ve somatizasyon arasındaki ilişkide aracı rolünün olmadığı tespit edilmiştir. Ayrıca somatik semptom düzeyinin sosyodemografik değişkenlerden cinsiyet, yaş, çalışma durumu, ağrı kesici kullanımı, eğitim durumu, algılanan gelir durumu ve bedensel yakınmalara bağlı doktor başvuru sıklığına göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak farklılaştığı bulunmuştur. Sonuç: Araştırmada psikolojik dayanıklılık, erteleme, ruminatif düşünme biçimi ile somatizasyon arasındaki ilişki incelenmiş ve istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar bulunmuştur. Psikolojik dayanıklılıktaki yüksekliğinin somatizasyon belirtilerinin görülmesini azaltabileceği, erteleme ve ruminatif düşünme biçimindeki yüksekliğinin ise somatizasyon belirtilerini artırabileceğini bulgulanmıştır. Somatizasyonun bireyler üzerindeki olumsuz etkileri bilinmektedir. Bireylerin somatik semptomlar yaşamalarını azaltmada psikolojik dayanıklılık, ruminatif düşünme biçimi ve ertelemenin önemli değişkenler olabileceği düşünülmektedir.

Objective: The aim of this research is to examine the relationship between resilience, procrastination, ruminative thinking style and somatization of individuals in the emerging adulthood between the ages of 18-30 living in Turkey. Method: The sample of the study consists of 403 people (Female=308, Male=91) in the 18-30 age range. Data were collected by online questionnaire using convenient sampling method. Informed Consent Form, Sociodemographic Information Form, Psychological Hardiness Scale, A Procrastination Scale-15, Ruminative Thought Style Questionnaire (RTSQ), and Patient Health Questionnaire (PHQ) Somatic Symptoms (PHQ-15) were applied to the participants respectively. The data obtained in the research were analyzed with the SPSS 25.0 program. Result: As a result of the study, it was found that the level of resilience had a negative predictive effect on the level of somatization, the level of procrastination had a positive predictive effect on the level of somatisation, and the ruminative thinking style had a positive predictive effect on somatisation. As a result of multiple regression analysis, it was determined that resilience and ruminative thinking style were predictors of somatization, while procrastination did not predict somatization. As a result of the mediation analysis made with Process Macro v4.2 Model 4, it was seen that ruminative thinking style has a mediating role in the relationship between resilience and somatization. In addition, it was found that the level of somatic symptoms differed statistically according to sociodemographic variables such as gender, age, employment status, painkiller use, education level, perceived income status and frequency of doctor visits due to somatic complaints. Conclusion: In the study, the relationship between resilience, procrastination, ruminative thinking and somatization were examined and statistically significant results were found. It has been found that a high level of resilience can reduce the occurrence of somatization symptoms, and a high level of procrastination and ruminative thinking can increase somatization symptoms. The negative effects of somatization on individuals are known. It is thought that resilience, ruminative thinking style and procrastination may be important variables in reducing individuals' experiencing somatic symptoms.