Toplam kayıt 151, listelenen: 124-143

      Künye Göre
      Tetik, G. (2020). Ergenlerde algılanan ebeveyn tutumu ve duygusal zeka arasındaki ilişkide, dijital oyun bağımlılığının aracı rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Toğrul, İ. Ç. (2021). Evli bireylerde mizah tarzlarını yordamada bağlanma stilleri ve aleksitiminin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Tulpar, L. B. (2019). 4-6 yaş aralığındaki çocukların bağlanma stillerinin ve duygu düzenleme becerilerini incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Tuncer, N. (2017). Bir grup üniversite öğrencisinde belirlenen sosyal anksiyete düzeylerine göre bilinçli farkındalık ve yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Türk, B. B. (2016). Yetişkinlerde bağlanma biçimleri, kişilik özellikleri ve bu özelliklerin ruhsal sorunlarla ilişkisinin araştırılması. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Türker, S.E. (2017). Sınır kişilik bozukluğu ve yeme tutumları arasındaki ilişkide dürtüselliğin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Ulusoy, A. N. (2021). Ev kadınlarında tükenmişliği yordamada eş desteği ve evlilik uyumunun rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Urş, M. (2021). Evlilik uyumunu yordamada psikolojik iyilik hali ve cinsel doyumun rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Uzunoğlu Azman, G. (2017). Ergenlerde adet öncesi gerginlik sendromu ile ruh sağlığı değişkenleri arasındaki ilişkinin analizi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Ülkümen, İ. (2021). Geç ergenlik dönemindeki bireylerde ebeveyn duygusal erişilebilirliği ile oyun bağımlılığı arasındaki ilişkide duygu düzenlemenin aracı rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Vatansever, Z. (2017). Erişkin bağlanma biçimlerinin doğum sonrası depresyon ve anksiyete üzerindeki etkisi ve sosyal desteğin bu ilişkideki moderatör rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      West, A. E. (2018). Yetişkin bağlanma stillerinin savunma mekanizmaları ve yaşam doyumuyla ilişkilerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yalın, K. (2021). Yeme tutumlarını yordamada öz anlayış ve yeme farkındalığının rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yaman, B. (2018). Ebeveyn tutumlarının çocukların mizaç özellikleri ve duygu düzenleme becerileri üzerindeki rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yapabaş İlkyaz, S. (2018). Fazla kilolu ve obez yetişkin bireylerde yeme davranışlarının öfke ve ilişki bağımlılığı ile olan ilişkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yardımcı, E. (2019). Son ergenlik dönemindeki bireylerde cinsel yönelim ve yaşam tatmini arasındaki ilişkide depresyonun aracı etkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yazar, D. (2021). Karanlık üçlü kişilik özellikleri ve benlik saygısının romantik kıskançlığın nedenleri ile ilişkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yeniyol, Z. D. (2018). Sağlık çalışanlarının iş doyumu, kaygi ve tükenmişlik düzeylerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yöş, B. (2018). Üniversite öğrencilerinde bilişsel duygu düzenleme stratejileri ile depresyon ve kaygı arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Yurdakul, Y. (2019). Beş faktör kişilik özellikleri ve karanlık üçlü kişilik özelliklerinin eş uyumu ile olan ilişkileri: Evli çiftlerde kesitsel bir çalışma. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]