Toplam kayıt 151, listelenen: 88-107

      Künye Göre
      Okci, B. (2017). Cinsel yönelimin bağlanma stilleri, cinsel doyum ve psikopatoloji yönünden değerlendirilmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Olcay Atıcı, S. (2019). İlk ergenlik döneminde benlik saygısının, evlilik çatışması, akran ilişkileri ve ebeveyn tutumu ile olan ilişkisinde, duygusal güvenliğin aracı rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Onuk, T. (2017). Ergenlerde kişilik özelliklerinin sınav kaygısı ve okula bağlanma stilleri üzerinde etkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Ökke, E. (2020). Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği'nin Ermenice formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Öklük, Ö. (2018). Çocukluk dönemi travmatik yaşam olaylarına maruz kalmış yetişkin bireylerin benlik saygısı, kişilerarası ilişki tarzları ve baş etme becerilerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Önel, S. N. (2021). Covid-19 sürecinde öz duyarlık ve psikolojik sağlamlık ile depresyon, anksiyete, stres arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özdemir, H. E. (2017). Bir grup üniversite öğrencisinde bağlanma stilleri ile narsisizm arasındaki ilişki: reddedilme duyarlılığının aracı rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özdemir, Y. A. (2019). Üniversite öğrencilerinin depresyon düzeylerinin toplumsal cinsiyet rolleri ve bilişsel esneklik düzeyleri bakımından incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özel, E. P. (2021). İlişki odaklı ve partner odaklı obsesif kompulsif belirtileri yordamada bağlanma stillerinin ve evlilik uyumunun rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özgür, N. (2019). Bulgaristan göçmeni yetişkinlerde travmanın kuşaklar arası aktarımı ile benlik saygısı arasındaki ilişkide sosyal desteğin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özkazanç, C. N. (2017). Gelişimsel dil konuşma bozukluğu olan ve tipik gelişim gösteren okul öncesi çocukların sosyal beceri ve davranış¸ problemlerinin değerlendirilmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Özkoca, Ö. (2018). Obez bireylerde yeme tutumu,algılanan sosyal destek ile psikopatolojilerinin değerlendirilmesi ve motivasyonel süreç yönünden ilişkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Parlak, Ü. (2021). Çalışan annelerde depresyon düzeyini yordamada evlilik uyumu, iş-aile çatışması ve ebeveyn tükenmişliğinin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Polater, E. (2019). Bir grup üniversite öğrencisinde internet kullanım düzeyi, anksiyete ve uyku kalitesi arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Psikoterapistlerde durumluk ve sürekli kaygı ile kişilik özelliklerinin terapötik ittifak üzerindeki yordayıcı rolü. [1]
      Ravanoğlu, A. (2018). Ceza infaz kurumlarındaki mahkumlarda algılanan sosyal desteğin kurumdaki uyum ve ruhsal durum ile ilişkisinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Rıza, S. Ö. (2016). Evli bireylerin bilişsel duygu düzenleme stratejilerinin psikolojik iyi oluşları ve evlilik doyumları ile ilişkisinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Sağat, B. (2017). Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan ergenlerde görülen internet bağımlılığının benlik algısı ve benlik saygısı üzerine etkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Sakmanlı, A. (2021). Geç ergenlik döneminde olumsuz değerlendirilme korkuları ve yeme tutumları arasındaki ilişkide mükemmeliyetçiliğin aracı rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Salihoğlu, H. N. (2021). Başa çıkma tutumları, belirsizliğe tahammülsüzlük ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişki: Covid-19 sürecine özgü bir çalışma. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]