Obez bireylerde yeme tutumu,algılanan sosyal destek ile psikopatolojilerinin değerlendirilmesi ve motivasyonel süreç yönünden ilişkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada obezite kliniğine ilk kez başvuran kişiler ile tedavinin altıncı ayındaki hastaların psikopatoloji, yeme tutumları, tedavi motivasyonları ve algılanan sosyal destekleri açısından karşılaştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: 18 yaş ve üzeri olup obezite tedavisi için kliniğe başvuran bireyler arasından seçilen 130 ilk başvuru, 130 tedavide altıncı ayında olmak üzere toplam 260 kişiye anket uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmanın genel sonuçlarına göre, tedavisinin altıncı ayındaki katılımcıların genel belirti ortalamalarının ve paranoid düşünce puanlarının, ilk kez kliniğe başvuranlardan daha yüksek olduğu tespit edilmiştir.Bununla birlikte, yeme tutum puanlarının tedavinin altıncı ayındaki katılımcılarda ilk kez kliniğe başvuranlara oranla daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Tedavinin altıncı ayındaki katılımcıların obezite değişim evreleri ölçeğinin yemek, kilo ve diyet boyutundan ve kişisel ve duygusal boyuttan aldığı puanların ilk kez obezite kliniğine başvuran kişilerden daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Diğer bir ifade ile, obezite tedavisine devam eden hastalarda tedavi süresi ile birlikte, tedavi motivasyonu da yükselmektedir. Tedavi motivasyonlarında olduğu gibi, tedavinin altıncı ayındaki katılımcıların algıladığı sosyal desteğin daha fazla olduğu belirlenmiştir. Katılımcılar arasındaki algılanan sosyal desteği farklılaştıran aile tarafından algılanan sosyal destektir. Sonuç: Obezite kliniğinde tedaviye devam etme durumunun psikopatoloji, yeme tutumları, tedavi motivasyonları ve sosyal destek algısı üzerinde etkileri olduğu belirlenmiştir.

Objective: In this study, it was aimed to compare the patients who applied for the first time to the obesity clinic and the psychopathology, eating attitudes, treatment motives and perceived social support of the sixth month treatment. Method: A total of 260 questionnaires were administered to the people at the age of 18 and over. The participants selected by objective sampling technique among application to the clinic for obesity treatment for the first time andpeople at the sixth month in treatments Results: According to the general results of the study, it was determined that the general symptom averages and paranoid thought scores of the participants at the sixth month of treatment were higher than those who applied for the first time. However, eating attitude scores were found to be higher for participants in the sixth month of treatment than for those who applied for the first time in the clinic. Participants at the sixth month of treatment were found to have higher scores on the obesity change stage scale of food weight and diet and personal and emotional dimensions than those who first applied to the obesity clinic. In other words, in patients continuing to obesity treatment, the treatment motivation increases with the duration of the treatment. As with the treatment motivations, it was determined that the social support perceived by participants in the sixth month of treatment was higher. Perceived social support among participants is social support perceived by the differentiating family. Conclusion: In the obesity clinic, it was determined that continuing treatment had effects on psychopathology, eating attitudes, treatment motivation and social support perception.