The effect of parenting on teenagers’ decision to drop out of school

Abstract

Previous research has indicated the gravity of both parenting and parental bond on a child's successful upbringing. In this, four main styles of parenting have been identified, known as authoritarian, authoritative, permissive and neglectful. While recent research addressed the role of parenting on academic success; additional factors include self-esteem, behavioural inhibition and behavioural activation; whereas the main types of parental bond include affectionate constraint, affectionless control, optimal parenting and neglectful parenting. The current study takes the aforementioned research one step further by examining if self-esteem, strength of goal orientation, parental bond and their parent's child rearing method has an effect on a teenagers' decision to drop out of school. Results indicated that the permissive parenting style and affectionate constraint were the best predictors of student's decision to remain in education. Additionally, participants who had decided to drop out of school displayed lower levels of self-esteem, behavioural inhibition and behavioural activation.

Literatüre göre ebeveyn bağı ve ebeveynlik stilleri başarılı bir çocuk büyütme sürecinde oldukça etkilidir. Buna bağlı olarak otoriter, demokratik, izin verici ve reddedici olmak üzere dört ebeveynlik stili tanımlanmaktadır. Güncel çalışmalar ebeveynlik stillerinin akademik basari üzerindeki etkilerine odaklanırken, öz güven, davranışsal ketlenme ve davranışsal etkinlik gibi kavramların yanı sıra, ebeveynin çocukla kurduğu bağa bağlı olarak asri koruyucu, ihmalkâr, ideal ve reddedici ebeveyn tutumlarını da incelemişlerdir. Bu çalışmayla birlikte literatürdeki bulgular bir adım daha ileri taşınarak, öz güven, güçlü hedef belirleme, aile tutumu ve çocuk büyütme stillerinin ergenlerdeki okul bırakma kararı üzerindeki etkileri incelenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, izin verici ebeveynlik stili ile aşırı koruyucu olmanın, öğrencilerin okula devam sureci üzerinde en etkin yordayıcılardan olduğu görülmüştür. Ayrıca okuldan ayrılma kararı veren çocukların öz güven düzeyleriyle davranışsal ketlenme ve davranışsal etkinlik düzeylerinin diğer katılımcılara göre daha düşük olduğu görülmüştür.