Mindfulness in the relationship between perceived stress and quality of life in pediatric asthma

Abstract

Objective: The purpose of this study is to analyze the possible mediatör effect of mindfulness in the relationship between perceived stress and quality of life in pediatric asthma. Material and Method: The sample of this study consisted of 100 asthmatic children aged between 9-12 years who applied to the outpatient clinic of Istanbul University, Istanbul Faculty of Medicine, Division of Pediatric Allergy. Sociodemographic information forms, Perceived Stress Scale in Children (8-11 years), Child and Adolescent Mindfulness Measure (CAMM), and Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire (PAQLQ) were used as data collection tools. Linear hierarchical regression analysis was used during the process of analyzing data. Results: It has been identified that mindfulness has a partial mediatör effect on the relationship between perceived stress and quality of life (p = 0.000). The presence of a partial mediator effect of mindfulness has been determined in the relationship between perceived stress and symptoms which is the subscale of quality of life (p = 0.000). Finally, it has been demonstrated that mindfulness has a partial mediator effect on the relationship between perceived stress and emotional function which is another subscale of quality of life (p = 0.000). The mediating role of mindfulness in the relationship between perceived stress and activity limitations could not be analyzed due to the lack of a significant correlation between activity limitations which is the subscale of quality of life and mindfulness (p=0.178). Conclusion: It can be helpful to add psychotherapy interventions involving mindfulness practices to asthma treatment for better control of the disease in children.

Amaç: Bu çalışmanın amacı pediatrik astımda algılanan stres düzeyi ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkide bilinçli farkındalığın olası aracı etkisini analiz etmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmanın örneklemini İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Hastanesi “Çocuk Alerji Polikliniği”ne başvuran 9-12 yaş arası 100 astımlı çocuk oluşturdu. Veri toplama araçları olarak sosyodemografik bilgi formları, Çocuklarda Algılanan Stres Ölçeği (8-11 yaş) (ÇASÖ), Çocuk ve Ergen Bilinçli Farkındalık Ölçeği (ÇEBFÖ) ve Pediatrik Astım Yaşam Kalitesi Ölçeği (PAYKÖ) kullanılmıştır. Verilerin analiz edilmesi sürecinde doğrusal hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Bilinçli farkındalığın, algılanan stres ile yaşam kalitesi arasındaki ilişkide kısmi medyatör etkisinin olduğu belirlenmiştir (p=0.000). Algılanan stres ile yaşam kalitesinin alt boyutu olan semptomlar arasındaki ilişkide bilinçli farkındalığın kısmi medyatör etkisinin varlığı tespit edilmiştir (p=0.000). Son olarak bilinçli farkındalığın, algılanan stres ile yaşam kalitesinin bir diğer alt boyutu olan duygusal işlev arasındaki ilişkide kısmi medyatör etkisinin olduğu gösterilmiştir (p=0.000). Bilinçli farkındalık ve yaşam kalitesinin alt boyutlarından biri olan faaliyet kısıtlanması arasında korelatif ilişki bulunmadığı için bilinçli farkındalığın algılanan stres ve yaşam kalitesi arasındaki ilişkinin üzerindeki aracı etkisi analiz edilememiştir (p=0.178). Sonuç: Bilinçli farkındalık uygulamaları içeren psikoterapi uygulamalarının çocuklarda astım tedavisine eklenmesi hastalığın daha iyi kontrol altına alınmasına yardımcı olabilir.