Orta Çağ´sız kent kurmak...

Abstract

Bundan altı yıl önce o günkü hayat şartlarımızın da itkisiyle, hem de gecikmiş bir şekilde, yıllarca oturduğumuz Bebek üstü/Etiler bölgesinden çıkıp şehrin kalbi saydığımız Şişli/Bomonti yöresine taşındık. Yoksul bir üniversite hocası ve yöneticisi olarak kendimize göre bir apartman dairesi bulduk, içini ihtiyaçlarımıza göre düzenledik. Temel ihtiyacımız on binlerce kitaplarımızı koyacağımız, evi çepeçevre dönen kitaplıklardı. İki daireyi birleştirdiğimizden ilginç bir mimarlık tasarımıyla bu sorunu ancak kısmen çözebildik. Sonunda büyük, geniş ama işlevsiz bir kütüphanemiz oldu. Şimdi tek bir, evet bir tek, fazla kitap koyacak yerimiz yok. Duvarlara koleksiyonumuzun yapıtlarını asınca işimiz bitmiş, bize de daha Etiler’deyken hayatımızın neredeyse tamamını geçirdiğimiz merkezkentin zevkine varmak kalmıştı. Öylece de yaşadık. Tek derdimiz daha önce gördüğümüz denizi artık göremeyişimizdi. Fakat evin arkasındaki avlunun ağaçları bu defa bize başka bir ‘vista’ ve peyzaj açıyordu.