Tunisia during the Arab Spring : military neutrality and its reflection on the public opinion

This thesis examines the role of military neutrality in Tunisia during the Arab Spring, focusing on the coup-proofing strategies implemented by Presidents Habib Bourguiba and Zine El Abidine Ben Ali. The research challenges the prevailing explanations of military neutrality primarily based on professionalism and institutionalization, arguing that deliberate political marginalization, downsizing, and budget reductions played a significant role. Through a detailed historical analysis of civil-military relations during Bourguiba’s and Ben Ali’s regimes, the study demonstrates how these leaders systematically marginalized the military to prevent coups. The Barakat Sahil affair, a pivotal event involving the torture and marginalization of military officers, further deepened the resentment within the TAF, influencing their neutral stance during the Arab Spring. Additionally, data from the WVS reveals high public trust in the military post-Arab Spring and strong advocacy for its withdrawal from political affairs. This thesis provides a comprehensive understanding of the factors that shaped the TAF’s behavior, emphasizing the importance of historical and institutional contexts in analyzing military responses to political crises. The findings offer valuable insights into the role of coup-proofing strategies in maintaining military neutrality and facilitating democratic transitions in transitional societies.

Bu tez, Arap Baharı sırasında Tunus’taki askeri tarafsızlığın rolünü incelemekte ve Başkanlar Habib Burgiba ile Zine El Abidine Ben Ali’nin darbe önleme stratejilerine odaklanmaktadır. Araştırma, askeri tarafsızlığın yalnızca profesyonelizm ve kurumsallaşma temelinde açıklanmasını eleştirerek, kasıtlı siyasi marjinalleştirme, küçültme ve bütçe kesintilerinin de önemli bir rol oynadığını savunmaktadır. Burgiba ve Ben Ali rejimlerinin sivil-asker ilişkilerinin ayrıntılı tarihsel analizi, bu liderlerin darbeleri önlemek amacıyla orduyu nasıl sistematik olarak marjinalleştirdiklerini göstermektedir. Barakat Sahil olayı gibi, askeri subayların işkenceye uğradığı ve marjinalleştirildiği olaylar, ordu içinde derin hoşnutsuzluk yaratmış ve bu durum, Arap Baharı sırasında ordunun tarafsız kalmasını etkilemiştir. Ayrıca, Dünya Değerler Araştırması (WVS) verileri, Arap Baharı sonrası dönemde halkın orduya olan yüksek güvenini ve ordunun siyasi işlerden çekilmesine yönelik güçlü bir desteği ortaya koymaktadır. Bu tez, Tunus Silahlı Kuvvetleri’nin davranışlarını şekillendiren faktörlerin kapsamlı bir şekilde anlaşılmasını sağlamakta ve askeri tepkilerin siyasi krizlere karşı analizinde tarihsel ve kurumsal bağlamların önemini vurgulamaktadır. Bulgular, darbe önleme stratejilerinin askeri tarafsızlığı korumadaki ve geçiş toplumlarında demokratik geçişleri kolaylaştırmadaki rolü hakkında değerli bilgiler sunmaktadır.