Kadınlarda çocukluk çağı travmaları ve partner şiddetine yönelik tutum arasındaki ilişkide başa çıkma stillerinin aracı rolü
Yükleniyor...
Tarih
2025-01-15
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Işık Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı erişkin kadınlarda çocukluk çağı travma düzeyleri ile partner şiddetine yönelik tutum arasındaki ilişkiyi incelemek ve bu ilişkide başa çıkma stillerinin aracı etkisini ele almaktır. Bunun yanı sıra söz konusu kavramları farklı sosyodemografik değişkenler açısından ele almak amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırmanın örneklemi, yaş ortalaması 35,01±8,96 olan, yaşları 18 ile 64 arasında değişen 338 kadın katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmada Çocukluk Çağı Travmaları Ölçeği (CTQ-33), Yakın İlişkilerde Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği–Gözden Geçirilmiş Formu (YİŞTÖ-GG), Stresli Durumlarla Başa Çıkma Envanteri Kısa Formu (SDBÇE-21) kullanılmıştır. Veri analizinde, frekans analizi, hiyerarşik regresyon analizi, bağımsız gruplar t-testi, Pearson korelasyon analizi, regresyon analizi ve PROCESS aracı etki analizi uygulanmıştır. Bulgular: Çocukluk çağı travma düzeyleri, yakın ilişkilerde şiddete yönelik tutumu pozitif yönde yordamakta; stresle başa çıkma davranışlarından çözüme yönelik başa çıkma düzeyini ise negatif yönde etkilemektedir. Çocukluk çağı travma düzeyleri ile yakın ilişkilerde şiddete yönelik tutum arasındaki ilişkide, stresle başa çıkma davranışları kısmi bir aracı rol üstlenmiştir. Çocukluk çağı travma düzeyi arttıkça duygusal başa çıkma düzeyinde artış gözlenirken, bu durum yakın ilişkilerde şiddete yönelik olumlu tutum geliştirme riskini artırmaktadır. Buna karşılık, çözüme yönelik ve kaçınmacı başa çıkmanın aracılık etkisi gözlemlenmemiştir. Kaçınmacı başa çıkmanın, çocukluk çağı travmaları ve yakın ilişkilerde şiddete yönelik tutum arasındaki ilişkilerde dolaylı bir etkisi olduğuna dair herhangi bir bulgu elde edilmemiştir. Sonuç: Kadınlarda çocukluk çağı travmatik deneyimlerinin kişinin yetişkinlik hayatında da önemli bir etkisi olduğunu, romantik ilişkilerinde partner şiddetine yönelik tutumunu etkilediğini; başa çıkma stillerinin (özellikle duygusal başa), yakın ilişkilerde şiddete yönelik tutum üzerinde anlamlı bir etkisi olduğunu ve çocukluk çağı travmalarının etkilerini anlamada duygusal başa çıkma stratejilerinin kritik rolünü ortaya koymaktadır.
The aim of this study was to examine the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence in adult women and to explore the mediating role of coping styles in this relationship. Additionally, the study aimed to explore the relationships among these variables and analyze them with respect to different sociodemographic factors. Method: The study sample consisted of 338 women aged between 18 and 64 years (35,01±8,96). The research utilized the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), Intimate Partner Violence Attitude Scale Revised (IPVAS-R), and Coping Inventory for Stressful Situations Short Form (CISS21). Data were analyzed using frequency analysis, hierarchical regression analysis, independent sample t-tests, Pearson correlation analysis, regression analysis, and PROCESS mediation analysis. Results: Childhood trauma severity positively predicted attitudes toward partner violence, while they negatively influenced task-oriented coping strategies. Coping strategies, particularly emotion-oriented coping, partially mediated the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence. As childhood trauma severity increased, emotionoriented coping behaviors were more prevalent, which heightened the risk of developing positive attitudes toward partner violence. In contrast, task-oriented coping and avoidance-oriented coping strategies were not found to have a mediating effect. No evidence was obtained to suggest an indirect effect of avoidance-oriented coping on the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence. Conclusion: The findings highlight the significant impact of childhood traumatic experiences on women’s adult lives, particularly on their attitudes towards partner violence in romantic relationships. Coping styles, especially emotion-oriented coping, play a significant role in shaping attitudes towards partner violence. The study underscores the critical role of emotion-oriented coping strategies in understanding the effects of childhood trauma.
The aim of this study was to examine the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence in adult women and to explore the mediating role of coping styles in this relationship. Additionally, the study aimed to explore the relationships among these variables and analyze them with respect to different sociodemographic factors. Method: The study sample consisted of 338 women aged between 18 and 64 years (35,01±8,96). The research utilized the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ-33), Intimate Partner Violence Attitude Scale Revised (IPVAS-R), and Coping Inventory for Stressful Situations Short Form (CISS21). Data were analyzed using frequency analysis, hierarchical regression analysis, independent sample t-tests, Pearson correlation analysis, regression analysis, and PROCESS mediation analysis. Results: Childhood trauma severity positively predicted attitudes toward partner violence, while they negatively influenced task-oriented coping strategies. Coping strategies, particularly emotion-oriented coping, partially mediated the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence. As childhood trauma severity increased, emotionoriented coping behaviors were more prevalent, which heightened the risk of developing positive attitudes toward partner violence. In contrast, task-oriented coping and avoidance-oriented coping strategies were not found to have a mediating effect. No evidence was obtained to suggest an indirect effect of avoidance-oriented coping on the relationship between childhood trauma severity and attitudes toward partner violence. Conclusion: The findings highlight the significant impact of childhood traumatic experiences on women’s adult lives, particularly on their attitudes towards partner violence in romantic relationships. Coping styles, especially emotion-oriented coping, play a significant role in shaping attitudes towards partner violence. The study underscores the critical role of emotion-oriented coping strategies in understanding the effects of childhood trauma.
Açıklama
Text in Turkish ; Abstract: Turkish and English
Includes bibliographical references (leaves 69-95)
xii, 105 leaves
Includes bibliographical references (leaves 69-95)
xii, 105 leaves
Anahtar Kelimeler
Çocukluk çağı travmaları, Partner şiddeti, Partner şiddetine yönelik tutum, Başa çıkma stilleri, Childhood trauma, Partner violence, Attitudes toward partner violence, Coping styles
Kaynak
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Ağırbaşlı, M. (2025). Kadınlarda çocukluk çağı travmaları ve partner şiddetine yönelik tutum arasındaki ilişkide başa çıkma stillerinin aracı rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü.
