4-6 yaş aralığında çocuğu olan annelerin kabul ve red tutumu ile çocukların sosyal kaygısı arasındaki ilişkide çocuğun duygu düzenleme becerilerinin aracı rolü

Araştırma kapsamında annelerin çocuklarına yönelik kabul ve red davranış eğilimleriyle annelerin algıladığı çocukların sosyal anksiyete düzeyleri aralarındaki etkileşimde annelerin algıladığı çocuğun duygu düzenleme becerilerinin aracı rolü değerlendirilmiştir. Araştırma 4-6 yaş aralığında en az bir çocuğa sahip 403 anne ile yürütülmüştür. Katılımcıların sosyodemografik özelliklerinin ölçeklerde göre farklılaşıp farklılaşmadığı incelenmiştir Annelerin çocuğuna yönelik ret düzeyini incelemek amacıyla Ebeveyn Kabul Ret Ölçeği (Anne Formu), çocukların sosyal kaygı seviyelerini ölçmek için Yeniden Düzenlenen Okul Öncesi Kaygı Ölçeği, çocukların duygu düzenleme becerilerini ölçmek üzere Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği kullanılmıştır. Spearman korelasyon katsayıları incelendiğinde annenin çocuğuna yönelik toplam ret tutumu ile çocuğun sosyal kaygı düzeyi arasında orta düzeyde pozitif, annenin çocuğuna yönelik toplam ret tutumu ile çocuğun pozitif duygu düzenleme becerisi arasında orta düzeyde negatif yönde ve annenin ret tutumu ile çocuğun negatif duygu düzenleme becerisi arasında ise orta düzeyde pozitif yönlü bir ilişki gözlemlenmiştir. Bununla beraber çocukların sosyal kaygı düzeyleri ile pozitif duygu düzenleme becerileri arasında negatif yönlü bir ilişki saptanmıştır ancak çocukların sosyal kaygı düzeyi ile çocukların negatif duygu düzenleme becerileri arasında pozitif yönde bir ilişki tespit edilmiştir. SPSS programında Process Makro eklentisi ile yapılan aracılık analizinde annenin çocuğuna karşı gösterdiği ret tutumu ile çocuğun sosyal kaygı düzeyi arasındaki ilişkide çocuğun pozitif ve negatif duygu düzenleme becerilerinin kısmi aracı rol oynadığını tespit edilmiştir.

In this study, we explored whether mothers' perception of their children's emotion regulation skills has a mediating role in the association between maternal tendencies to accept or reject their children and the mothers' perceived social anxiety levels in their children. The study involved 403 mothers with at least one child aged between 4 and 6. The differences in sociodemographic properties based on the scales used were investigated. To examine maternal acceptance-rejection tendencies toward their children, we utilized the parents' acceptance-rejection scale. The Revised Preschool Anxiety Scale was employed to evaluate children's social anxiety levels. Conversely, the Emotion Regulation Skills Scale was administered to determine their emotion regulation competencies. Spearman rank correlation coefficients revealed a moderately positive association between maternal rejection and the child's social anxiety, a moderately negative relationship between maternal rejection and the child's ability to regulate positive emotions, and a moderately positive relationship between maternal rejection and the child's tendency to use negative emotion regulation strategies. Children's social anxiety levels and positive emotion regulation ability were negatively correlated. Conversely, a positive association was observed between children's social anxiety levels and negative emotion regulation abilities. The mediation analysis conducted via SPSS software utilizing Process Macro Tool revealed a partial mediation between maternal rejection and children's social anxiety by both their positive and negative emotion regulation strategies.