Çoksesli koro katılımcılarının yaşam doyumu, depresyon ve anksiyete düzeylerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı korist olan ve olmayan bireylerin yaşam doyumu, depresyon ve anksiyete düzeyleri açısından farklılıklarını incelemek, depresyon ve anksiyetenin yaşam doyumu üzerindeki yordayıcı etkisini araştırmak ve korist katılımcılarda tüm değişkenlerin koro bağlantılı özelliklerle ilişkisini ortaya koymaktır. Yöntem: Araştırmanın örneklemi 377’si korist ve 373’ü korist olmayan toplam 750 erişkin bireyden oluşmaktadır. Tüm katılımcılara www.docs.google.com üzerinden Sosyodemografik ve Diğer Bilgi Formu, Yaşam Doyumu Ölçeği, Beck Depresyon Ölçeği ve Durumluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği uygulanmıştır. Ayrıca korist katılımcılara koro çalışmaları ile bağlantılı sorular sorulmuştur. Bulgular: Araştırmamızda korist katılımcıların yaşam doyumu düzeyleri korist olmayanlara oranla anlamlı düzeyde yüksek, depresyon düzeyleri anlamlı düzeyde düşük bulunurken anksiyete düzeyleri açısından her iki grup arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır. Örneklemin korist katılımcılarında yaş ve yaşam doyumları arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki gözlenirken depresyon ve anksiyete düzeyleri ile negatif yönde anlamlı ilişkiler saptandı. Koristlerde müzik eğitim süresi arttıkça yaşam doyumunun arttığı ve koro bağlantılı özellikleri incelendiğinde, çalışmalardaki olumlu hisleri arttıkça yaşam doyumlarının arttığı, depresyon ve anksiyete düzeylerinin anlamlı düzeyde azaldığı gözlenmiştir. Sonuçlar: Beklendiği üzere, koro deneyiminin kişilerin yaşam doyumu üzerinde olumlu etkileri olduğu, depresyon ve anksiyete düzeylerinin ise yaşam doyumunun yordayıcıları olduğu gözlenmiştir. Korist olan ve olmayan bireylerin karşılaştırılmasına yönelik sınırlı sayıda çalışma bulunduğundan daha büyük örneklemlerde yürütülecek araştırmalara gereksinim vardır.

Objective: The purpose of this research was to determine the difference between individuals who are and who are not choir singers in terms of life satisfaction, depression and anxiety levels, to examine whether depression and anxiety predicted life satisfaction, and to reveal in choir singers the relationship of all variables with choir-related features. Methods: The sample consisted of 750 individuals, with 377, who are choir singers and 373 who are not. All participants were recruited from www.docs.google.com and were applied a Sociodemographic and Other Data Form, the Life Satisfaction Scale, the Beck Depression Inventory and the State-Trait Anxiety Inventory. The choir singer participants also answered choir-related questions. Results: In our study, choir singers were found to have significantly higher levels of life satisfaction, lower levels of depression than individuals who were not choir singers and no differences were observed between the groups with regard to anxiety. In the choir singer group, age showed a significant and positive correlation with life satisfaction and significant and negative correlations with depression and anxiety levels. Life satisfaction also increased as years in music education increased; and concerning the choir-related features, as positive feelings during rehearsals increased life satisfaction increased and depression and anxiety levels decreased significantly. Conclusion: The experience of being a choir singer were shown to make a difference in life satisfaction and depression and anxiety levels were the predictors. Since the number of studies are limited, new research with larger samples are needed to compare individuals who are and who are not choir singers.