Toplam kayıt 151, listelenen: 115-134

      Künye Göre
      Şahin, G. (2017). Ağır sanayi kuruluşunda çalışan erkeklerde iş stresi, yeme tutumu, anksiyete ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şahin, Z. (2018). Aile içi şiddet maduru olan kadınlarda kendilik algısı, psikopatoloji ve bilişsel duygu düzenleme stratejileri. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şahingiray, E. (2020). Ebeveyn mükemmeliyetçiliğinin çocuktaki kaygı düzeyine etkisi: çocuktaki mantık dışı inançların aracı rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şansal, N. (2016). Üniversite öğrencilerinde sigara kullanımının otomatik düşünceler üzerine etkisi ve bunun depresyon ve anksiyete ile ilişkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şen, B. (2017). Majör depresyon tanısı almış kadın hastalarda benlik kurgusu ve semptamoloji arasındaki ilişki: kültürel arası kesitsel bir çalışma. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şen, E. (2021). Anne beden memnuniyetsizliği ve besleme davranışı ile çocuk beden memnuniyetsizliği ve yeme davranışı arasındaki ilişki. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şener, G. R. (2021). Otizm spektrum bozukluğuna sahip çocuklara bakım veren kişilerin algıladıkları sosyal destek ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkide adil dünya inanç düzeyinin aracı etkisi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şenman, Ö. (2021). Çoksesli koro katılımcılarının yaşam doyumu, depresyon ve anksiyete düzeylerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Şimşek, B. (2021). Üniversite öğrencilerinde bağlanma stilleri ve aleksitiminin, sosyal medya kullanımı üzerindeki yordayıcı rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Tetik, G. (2020). Ergenlerde algılanan ebeveyn tutumu ve duygusal zeka arasındaki ilişkide, dijital oyun bağımlılığının aracı rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Toğrul, İ. Ç. (2021). Evli bireylerde mizah tarzlarını yordamada bağlanma stilleri ve aleksitiminin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Tulpar, L. B. (2019). 4-6 yaş aralığındaki çocukların bağlanma stillerinin ve duygu düzenleme becerilerini incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Tuncer, N. (2017). Bir grup üniversite öğrencisinde belirlenen sosyal anksiyete düzeylerine göre bilinçli farkındalık ve yaşam doyumu düzeylerinin incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Türk, B. B. (2016). Yetişkinlerde bağlanma biçimleri, kişilik özellikleri ve bu özelliklerin ruhsal sorunlarla ilişkisinin araştırılması. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Türker, S.E. (2017). Sınır kişilik bozukluğu ve yeme tutumları arasındaki ilişkide dürtüselliğin rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Ulusoy, A. N. (2021). Ev kadınlarında tükenmişliği yordamada eş desteği ve evlilik uyumunun rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Urş, M. (2021). Evlilik uyumunu yordamada psikolojik iyilik hali ve cinsel doyumun rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Uzunoğlu Azman, G. (2017). Ergenlerde adet öncesi gerginlik sendromu ile ruh sağlığı değişkenleri arasındaki ilişkinin analizi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Ülkümen, İ. (2021). Geç ergenlik dönemindeki bireylerde ebeveyn duygusal erişilebilirliği ile oyun bağımlılığı arasındaki ilişkide duygu düzenlemenin aracı rolünün incelenmesi. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]
      Vatansever, Z. (2017). Erişkin bağlanma biçimlerinin doğum sonrası depresyon ve anksiyete üzerindeki etkisi ve sosyal desteğin bu ilişkideki moderatör rolü. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. [1]