Yeşilçam sinemasında anlatısal yapının mekân kullanımına etkisi: Yüksek Yeşilçam dönemi (1960-1975)

Basit Öğe Kaydı
dc.authorid0000-0003-2372-2711
dc.contributor.authorÖzker, Serpilen_US
dc.date.accessioned2025-06-27T11:10:30Z
dc.date.available2025-06-27T11:10:30Z
dc.date.issued2024-06-28
dc.departmentIşık Üniversitesi, Sanat Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı Bölümüen_US
dc.departmentIşık University, Faculty of Art, Design And Architecture, Interior Architecture and Environmental Designen_US
dc.description.abstractSinemanın başlangıcından günümüze farklı disiplinleri etkilemesi, farklı disiplinlerden etkilenmesi ve bu disiplinler ile sürekli etkileşim halinde olması sinemayı farklı anlatımlara dönüştürmüştür. Bu dönüşüm, teori ve uygulamada farklı gibi görünen disiplinleri ayrıştırmak yerine farklı çözümlere evrilmiştir. Disiplinlerarası etkileşimin önemli örneklerinden olan mimarlık ve sinema, diğer disiplinlere oranla anlatısal, zamansal, mekânsal yapıyı bir arada kullanan görsel ve işitsel hafızayı önemli ölçüde kullanan disiplinlerdir. Türk sineması da dünden bugüne toplumsal olaylar çerçevesinde; toplum yaşamı ve sorunlarını anlatısal semboller haline dönüştürerek sinema perdesine aktarmıştır. Değişim ve dönüşüm süreçleri ile gelişen Türk sinemasında 1960-1975 dönemi, Türk sineması için bir değişim dönemi olarak tanımlanmış, bu süreçte Yeşilçam olarak adlandırılan film üretimi, halkın talebi ve yoğun ilgisi sayesinde ivme kazanmıştır. Bu doğrultuda çalışmada, Türk sinemasında Yüksek Yeşilçam olarak adlandırılan dönemin filmlerinde anlatısal yapının mekân kullanımına etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışma, 1960-1975 dönemine önemli katkılar sunan altı yönetmenin renkli ve melodram ağırlıklı filmleri ile sınırlandırılmış olup toplamda yirmi dört film “anlatısal yapı, zamansal yapı, mekânsal yapı” gibi değişkenler açısından değerlendirilmiştir. Bu bağlamda elde edilen veriler sonucunda, Yeşilçam filmlerinin anlatı, zaman, mekân unsurları ile harmanlanarak farklı yönetmen, farklı hikâye ve oyunculara rağmen ortak ve benzer kaygılarla biçimlendiği tespit edilmiştir.en_US
dc.description.abstractThe fact that cinema has been influencing different disciplines, being influenced by them, and being in constant interaction with these disciplines since its inception has transformed cinema into diverse narratives. This transformation has evolved into distinctive solutions, rather than separating disciplines that seem dissimilar in theory and practice. Architecture and cinema, which are the important examples of interdisciplinary interactions, are disciplines that use narrative, temporal, and spatial structures together and utilize visual and auditory memory to a significant extent, compared to other fields. Within the framework of social events from the past to the present, Turkish cinema has transformed social life and its problems into narrative symbols and reflected them through cinema. The period between 1960 and 1975, which developed with the processes of change and transformation, has been defined as a period of change for Turkish cinema, and in this process, film production, entitled as Yeşilçam, gained momentum thanks to public demand and extreme interest. In this direction, the study aims to examine the effect of narrative structure on the use of space in the movies of the period called High Yeşilçam in Turkish cinema. The study is limited to the colourful and melodramatic films of six directors who made significant contributions to the period of 1960-1975, and a total of twenty-four films were evaluated in terms of variables such as “narrative structure, temporal structure, and spatial structure.” As a result of the data obtained in this context, it has been determined that Yeşilçam movies are interwoven with narrative, temporal, and spatial elements and are shaped by common and similar concerns despite different directors, stories, and actors.en_US
dc.description.versionPublisher's Versionen_US
dc.identifier.citationÖzker, S. (2024). Yeşilçam sinemasında anlatısal yapının mekân kullanımına etkisi: Yüksek Yeşilçam dönemi (1960-1975). Sanat Ve Tasarım Dergisi, 14(1), 512-532. doi:https://doi.org/10.20488/sanattasarim.1506472en_US
dc.identifier.doi10.20488/sanattasarim.1506472
dc.identifier.endpage532
dc.identifier.issn2146-9059
dc.identifier.issue1
dc.identifier.startpage512
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11729/6507
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.20488/sanattasarim.1506472
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/tr/yayin/detay/1247839
dc.identifier.volume14
dc.indekslendigikaynakSobiaden_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.institutionauthorÖzker, Serpilen_US
dc.institutionauthorid0000-0003-2372-2711
dc.language.isotren_US
dc.peerreviewedYesen_US
dc.publicationstatusPublisheden_US
dc.publisherAnadolu Üniversitesien_US
dc.relation.ispartofSanat ve Tasarım Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.subjectSinemada mekânen_US
dc.subjectYeşilçamen_US
dc.subjectAnlatısal yapıen_US
dc.subjectZamansal yapıen_US
dc.subjectMekânsal yapıen_US
dc.subjectSpace in cinemaen_US
dc.subjectNarrative structureen_US
dc.subjectTemporal structureen_US
dc.subjectSpatial structureen_US
dc.titleYeşilçam sinemasında anlatısal yapının mekân kullanımına etkisi: Yüksek Yeşilçam dönemi (1960-1975)en_US
dc.title.alternativeThe effect of narrative structure on the use of space in Yeşilçam cinema: the High Yeşilçam period (1960-1975)en_US
dc.typeArticleen_US
dspace.entity.typePublicationen_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim
İsim:
Yesilcam_sinemasinda_anlatisal_yapinin_mekan_kullanimina_etkisi_yuksek_Yesilcam_donemi_1960_1975.pdf
Boyut:
583.73 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format
İndir
Lisans paketi
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Küçük Resim Yok
İsim:
license.txt
Boyut:
1.17 KB
Biçim:
Item-specific license agreed upon to submission
Açıklama:
İndir

Koleksiyon

Makale Koleksiyonu | İç Mimarlık Bölümü
TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu